Wino – wszystko, co powinniśmy o nim wiedzieć
Smakowanie wina to prawdziwa sztuka. Ze względu na swoją złożoność jest ono trunkiem bardzo wymagającym. Panuje przekonanie, że jego bogaty bukiet docenią jedynie prawdziwi koneserzy. Nie trzeba jednak być wybitnym sommelierem, by umiejętnie wybrać dobre wino. Mimo, iż jego rodzajów jest mnóstwo, a o samej degustacji pisze się książki, można swobodnie odnaleźć się w podstawowych rodzajach tego trunku. Zrozumienie ogólnych zasad zwiększy szanse na wybór butelki, która sprosta naszym oczekiwaniom. Jak zatem przejść do wyboru idealnego wina i jak w pełni cieszyć się jego smakiem?
Białe czy czerwone wino?
Pierwsze, co należy określić to barwa trunku. Wyróżniamy wina czerwone, białe i różowe. Ich odcienie mogą różnić się w zależności od szczepu winogron. Z reguły czerwone wina są cięższe i podawane do ciężkich potraw. Przyjęło się, że podaje się je w temperaturze pokojowej, jednak optymalna temperatura wynosi około 16-18 stopni. Białe wino serwuje się schłodzone, ponieważ są one lżejsze, bardziej orzeźwiające i kwaskowate. Podobną temperaturę stosuje się w przypadku różowych odmian, mimo iż bliżej im do wina czerwonego.
Innym kryterium klasyfikacji win jest zawartość cukru. Wina dzielimy na wytrawne, półwytrawne, półsłodkie i słodkie. Stopień, jaki przydzieli się danemu winu zależy jednak od czynników takich, jak kraj pochodzenia, zawartość alkoholu, poziom pektyn, czy indywidualne odczucia. Niekiedy złudne mogą okazać się słodkie nuty, wyczuwalne podczas degustacji. Dla każdego rodzaju przyjęte są przedziały gramatury cukru użytej na litr wina. Są one jednak na tyle spore, że różnice mogą być wyczuwalne.
Wspomniana już zawartość alkoholu klasyfikuje wina słabe, czyli poniżej 10 proc. etanolu. Mocniejsze mieszczą się w przedziale 10-14 proc. Wino o wyższej mocy są natomiast dodatkowo wzmacniane.
Istotny przy wyborze jest też podział na wina stołowe, regionalne oraz tzw. jakościowe. W zależności od przedzielonej kategorii, wzrastają oczekiwania, co do udzielonych przez producenta informacji na etykiecie. Wina jakościowe powinny zatem zawierać m.in. informację o rodzaju winogron, miejscu uprawy, czy nawet jej wydajności.
Najważniejsze szczepy
By uniknąć ryzyka w związku z wyborem mniej znanego wina regionalnego, na początku warto zapoznać się z najważniejszymi odmianami, produkowanymi międzynarodowo. Ułatwi to wyrobienie smaku i usprawni poruszanie się w obszarze win.
Cabernet Sauvignon (czerwony, pochodzi z Bordeaux, jednak obecnie wytwarza z niego wino w wielu rejonach świata, ze względu na brak zapotrzebowania na specyficzne warunki glebowe. Dojrzewa dość długo, jednak na efekty warto poczekać. W smaku jest garbnikowe, ciężkie, z wyczuwalnymi nutami korzennymi, czarnej porzeczki. Doskonale współgra z daniami mięsnymi, w szczególności z jagnięciną, dziczyzną, czy królikiem.
Merlot jest równie popularny. Dojrzewa szybciej niż cabernet, a więc przy produkcji nie jest narażony na zmienne jesienne warunki. Smak nie jest dzięki temu tak taniczny. Przebijają w nim nuty między innymi śliwek, jeżyn i jagód. Wina ze szczepu merlot są bardzo uniwersalne, ponieważ pasują do wielu różnych potraw, głównie mięsnych.
Shiraz zapewnia szlachetne wino o głębokiej, czerwonej barwie. Króluje głównie w krajach o ciepłym klimacie, ze względu na wymagania pogodowe. W innym wypadku może dawać wina cierpkie, choć częściowo cecha ta zanika przy długim leżakowaniu. Dobre wino powinno być gęste i aromatyczne. Charakterystyczne są w nim pieprzne nuty. W zależności od rejonu pochodzenia dominują czarna porzeczka, czekolada, anyż, a nawet mięta.
Pinot Noir stosuje się nie tylko do wytwarzania win czerwonych, ale i szampanów. Wytwarzany jest przede wszystkim w Burgundii. Należy do najtrudniejszych, ponieważ źle znosi różnice temperaturowe. W młodych winach z tego szczepu przeważają nuty owocowe. Wówczas można podać je do makaronów, bądź tłustych ryb. Dojrzałe mają już wyraźnie wyczuwalny aromat kwiatowy. Smakuje idealnie z kaczką oraz wołowiną.
Chardonnay kojarzy się bardzo pozytywnie wszystkim amatorom białego wina oraz szampana. Jest lekkie i orzeźwiające. Wyczuwa się w nim nuty cytryny oraz jabłka. Wina te dobrze czują się w beczce. Dojrzalsze chardonnay smakuje dobrze w połączeniu z serami, natomiast popularniejsza, młoda odmiana świetnie komponuje się z białym mięsem. Może smakować różnie w zależności od kraju pochodzenia.
Sauvignon Blanc – lekkie i kwaskowate wino, wytwarzane na całym świecie. Wyczuwa się w nich agrest, trawę, cytrusy i szparagi. Wina z tego szczepu nie lubią leżakowania, gdyż z czasem tracą świeżym smaku, który jest tak ważny. Świetnie spisują się jako aperitif. Stosunkowo niedawno rozpoczęto ich produkcję w Nowej Zelandii, gdzie obecnie powstają bardzo dobre wina.
Riesling charakteryzuje się niezwykłą różnorodnością. Może dać zróżnicowane wina, dlatego wybierając butelkę, nie należy sugerować się jedynie szczepem. Klasyczny, wytrawny riesling ma wyczuwalne nuty cytrusów oraz nafty. Może być serwowany z rybami. Bywa również serwowany jako aperitif.
Podanie wina
Gdy zdecydujemy się już na konkretne wino, warto wyciągnąć z niego jak najwięcej. Przykładowo, kształt kieliszka jest istotny dla uwalniania aromatu. Kieliszek powinien być odpowiednio duży, by umożliwić zakręcenie nim. Wino czerwone lubi kielichy bardziej pękate, lekko zwężone u góry, białe zaś te węższe. Nóżka, zwłaszcza w przypadku wina białego musi być długa, ponieważ to za nią trzyma się kieliszek, co zapobiega ogrzaniu trunku. Niektóre rodzaje wina uwielbiają napowietrzanie, dlatego warto otworzyć je nawet kilka godzin przed podaniem i przelać do karafki.
Dobrze dobrane wino zapewni nam wyjątkowe doznania smakowe, dlatego wypada poświęcić trochę czasu na szukanie odpowiedniego. Warto próbować nowych smaków i uczyć się je odbierać. Zamieni to picie alkoholu w prawdziwą celebrację trunku.
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
+ There are no comments
Add yours